_ hanımefendi büyük açın lütfen!
> ay nasıl açayım ağzım küçücük!
_ lütfen yapmayın hanımefendi bu ağzın neresi küçük? hadi lütfen güzellik yarışmasında değiliz.
> aaa. delinin zoruna bak, bırak bırak yaptırmıyorum. büyükmüş, senin ananın ağzı büyük asıl.
_ töbe töbe, ya sabır!
– aç ağzını bakalım.
+ peki.. aaaaaaa ( fısfıs sıkıldı)
– şimdi iğne yapacam ama hiçbirşey hissetmeyeceksin.
+ peki.. ahh. (tabi içimden ahh erkeklik var bir tarafta)
– uyuşunca haber et..
on dakika sonra
– eee hala uyuşmadı mı?
+ yoo.
yirmi dakika sonra
– hala mı?
+ uyuşmadı ya!
– uyuşmuştur uyuşmuştuuuur.. aç ağzını bakiim..
+ hmm.. ya ama.. aaaaaaaaaa
diş öyle birşey ki hanımefendi ciddi ciddi uğraştı on beş yirmi dakika.
– afedersiniz biraz dursak!
+ son bir adım kaldı geliyor diş sabret.
daldı dişe.
sonrasında ne oldu. gözlerimi açtım elinde kolonya şişesi yüzüme döküyor.
– ne oldu?
+ birşey yok iki-üç saniye baygınlık geçirdin, ramazanda olur böyle şeyler.
+ epilepsisin sen! bir dadadadadaaan daha.
– neyse rahatladım çekti dişi. ( 6-7 santim kök simsiyah bir top ucunda)
+ iyi ki çekmişiz bu seni hasta bile ederdi.